چه چيزي كوهنوردي را اينقدر خطرناك مي كند؟

خطرات عيني آنهايي هستند كه بدون حضور كوهنورد وجود دارند، به عنوان مثال. وقتي مدت طولاني را در ارتفاعات مي گذرانيد، دو نوع بيماري ارتفاع وجود دارد كه اگر ناديده گرفته شوند كشنده هستند. ادم ريوي در ارتفاع بالا وضعيتي است كه با تجمع مايع در ريه ها مشخص مي شود، در حالي كه ادم مغزي در ارتفاع بالا وضعيتي است كه در آن مغز با مايع متورم مي شود. اما همچنين بسيار پيچيده تر از اين است كه كوهنوردي شامل مهارت هاي متنوع تري نسبت به صخره نوردي است كه در نوع خود به مهارت نياز دارد. كوهنوردي اساساً فراتر از اعماق صخره نوردي است و يخ نوردي، استقامت، ناوبري و بقا را در بر مي گيرد.

اما زماني كه تخته هاي عظيم برف از دامنه كوه جدا مي شوند و در حين غرش در سراشيبي مانند شيشه مي شكنند. آنها مي توانند با سرعتي حركت كنند كه در عرض چند ثانيه به 80 مايل در ساعت مي رسد، و اگر به شما برسند، كه مي توانند، شانس بسيار كمي وجود دارد كه شما از پس آن برآييد. شكاف ها شكاف هاي عميقي در صفحات يخي و يخچال هاي طبيعي هستند.

دانستن در مورد آنها مهم است - اما دانستن اينكه چگونه از آنها اجتناب كنيد بسيار مهمتر است. يا پس از شنيدن در مورد تصادفات گذشته از كوه هاي خاص اجتناب كنيد. چه كاري بايد انجام دهيد تا از خطرات بالقوه بيرون آگاه شويد و خود را براي آنها آماده كنيد. آيا مي دانستيد كه آلپينيسم اصطلاحي است كه به جاي كوهنوردي استفاده مي شود؟ Alpinist فردي است كه با حداقل تجهيزات در شرايط سخت آب و هوايي و فيزيكي از كوه هاي پوشيده از يخ بالا مي رود. اين مي تواند يك علت طبيعي داشته باشد يا توسط كوهنوردان بالاي سر شما ايجاد شود.

يك راهنما استخدام كنيد كوهنوردان جديد هميشه بايد يك راهنما استخدام كنند. حتي كوهنوردان باتجربه بايد هنگام رفتن به صعودهاي چالش برانگيزتر، يك راهنما استخدام كنند. رعد و برق، مه، باد شديد يا باران، شما آن را نام ببريد و آنجاست. بدترين شرايط آب و هوايي چيزي است كه در ارتفاعات با آن روبرو خواهيد شد كه باعث مي شود صعود از يك كوه بسيار خطرناكتر از شرايط عادي باشد.

درست مانند صخره‌ها در صخره‌نوردي، ساير كوهنوردان هنوز هم در هنگام كوهنوردي براي شما خطرناك هستند. بزرگترين خطر در اينجا زماني است كه يك كوهنورد بالاي سر شما بلغزد يا روي شما بيفتد و در نهايت شما را با خود به پايين بكشد. كوه‌هاي بزرگي مانند اورست پدربزرگ همه آنها هستند، و با توجه به بسياري از مردم كه چيزي براي اثبات دارند، آنها كمي بزرگتر مي‌شوند.
لطفاً جهت دسترسي به ليست بهترين فروش لوازم كوهنوردي كليك كنيد
وقتي افراد خسته مي شوند، سرعت آنها را كند مي كند و حس تعادل خود را از دست مي دهند.

چه چيزي كوهنوردي را اينقدر خطرناك مي كند؟

در كوهنوردي در ارتفاعات، شكاف‌ها اغلب توسط پل‌هاي برفي پوشيده مي‌شوند و بنابراين براي چشم قابل مشاهده نيستند. بنابراين قبل از جسارت در كوهستان بدون راهنما، داشتن دانش سفر در يخچال طناب دار و نجات خود در شكاف ضروري است. به همين دليل، كوه ها فقط زماني بالا مي روند كه شرايط برفي ايده آل باشد و زمين يخ زده باشد. اين بدان معنا نيست كه پل هاي برفي نمي توانند فرو بريزند و منجر به سقوط بالقوه كشنده شود.

حيوانات براي صعودهاي علتي به كوه، جايي كه شما در زمين هاي آلپ نيستيد، خطر بيشتري دارند. بيشتر اوقات كه به كوهنوردي يا تقلا مي‌روم، يك قوطي اسپري خرس همراه خود خواهم داشت. داستان‌هاي وحشتناك وحشيانه‌اي از كوه‌نورداني وجود دارد كه در شكاف‌ها سقوط مي‌كنند (مانند كريس كربروك، كه ابتدا با صورت سقوط كرد، وارونه در شكاف گير كرد و در آنجا مرد).

در صخره نوردي شكاف هايي داريم كه ترك هستند اما يكسان نيستند. شكاف ها مي توانند شما را بكشند و در زير برف پنهان مي شوند. با صخره نوردي، مي‌خواهيد آن شكاف‌ها و شكاف‌هاي كوچك را در سنگ پيدا كنيد تا از آن‌ها به عنوان نگهدارنده استفاده كنيد. بيشتر اوقات، آنها حتي به لطف برف قابل مشاهده نيستند، زيرا باد آنها را منفجر مي كند و آنها را كاملاً پوشانده مي كند. بياييد كمي عميق تر به اين موضوع بپردازيم كه چرا كوهنوردي بسيار خطرناك است. از اين گذشته، خطرات مشابه صخره نوردي را ندارد، حتي اگر كمي شبيه به هم باشند.

با آن ارتفاعات بالا و قله هاي برفي، شما با آنها زياد روبرو خواهيد شد. اگر تا به حال سنگي به سمت شما آمده است، يك خنجر تيز و نوك تيز از يخ را تصور كنيد. اما اين بسيار ايمن تر از آن است كه بگوييم، بالا رفتن از سمت اورست.

در نهايت، مطمئن شويد كه تجهيزات خود را به طور منظم بررسي كنيد تا بتوانيد متوجه شويد كه آيا هر يك از آنها به پايان چرخه عمر خود نزديك مي شوند يا خير. بيماري ارتفاع يكي از بزرگترين تهديداتي است كه كوهنوردان با آن مواجه هستند، به خصوص كه شما شروع به ورود به كوهنوردي فني مي كنيد. مي تواند به آرامي بدن شما را تجزيه كند و حتي فكر كردن را براي شما غيرممكن كند. اخيراً در حالي كه در يك صخره نوردي چند زميني بودم، حدود دو ساعت را در هواي 35 درجه و بدون آب در اطراف ايستادم و در يك صعود دشوار تلاش مي كردم.

همچنين مي‌خواهيد درباره بهمن‌ها و بهترين روش اجتناب از آنها بيشتر بدانيد، به علاوه اگر فكر مي‌كنيد در شرف وقوع است، چه كاري مي‌توانيد انجام دهيد. خطر بزرگ ديگري كه اكثر مردم در دامنه كوه، با وحشتي كه در اطراف بهمن ها و ريزش سنگ ها وجود دارد، فراموش مي كنند، رعد و برق است. علاوه بر آن صخره هايي كه ياد گرفته ايد در صخره نوردي مراقب آنها باشيد، كوهنوردي شما را مستعد كمين ديگري از بالا مي كند - سقوط يخ و يخ.

كوهنوردي چقدر خطرناك است

كوهنوردي مانند پسرعموي ديوانه صخره نوردي است كه پس از انجام چند تكيلا از بالكن هتل به داخل استخر مي پرد. آن پسر عموي ممكن است از آب در حال تشويق بيرون بيايد، يا ممكن است لازم باشد با 911 تماس بگيريد. اين واقعاً يك بازي مزخرف است، مانند رولت، و فقط براي هيجان آن فرصت زيادي را مي گيرد. خطرات موجود در اين ورزش به دو دسته خطرات عيني و ذهني تقسيم مي شوند.

اگر مي‌خواهيد از تبديل شدن به يكي از اين داستان‌ها جلوگيري كنيد، بايد طناب‌زني يخچال و نجات يخچال خود را به صورت مذهبي تمرين كنيد. همه خطرات سقوط سنگ ها، بدون تعجب، با ريزش يخ نيز وجود دارد. خطرات آب و هوايي بيشتر به احتمال گرفتار شدن در طوفان غيرقابل پيش بيني هنگام كوهنوردي مربوط مي شود. اين مي تواند شما را در معرض عناصر قرار دهد و سفر را دشوارتر كند. البته گاهي اوقات اين امكان پذير نيست و براي صعود از يك مسير خاص بايد وارد زمين هاي بهمني شويد. در اين مواقع حتي بهترين كوهنوردان جهان نيز قادر به جلوگيري از فاجعه نيستند.

اما اغلب، اين خطرات ناشي از عمل انسان است كه منجر به نتايج فاجعه‌بار مي‌شود. به محض اينكه شروع به بالا رفتن از آنجا كرديد، بالاتر از من، بيماري ارتفاع به يك نگراني اصلي تبديل مي شود. با كاهش فشار هوا و سطوح پايين تر اكسيژن، سرعت تنفس شما افزايش مي يابد. هنگامي كه اين اتفاق مي افتد، اكسيژن در خون شما به طور غير طبيعي افزايش مي يابد. اما در دامنه كوه، طفره رفتن از يخ ها و ديگر دشمنان طبيعي، زماني براي تنظيمات نداريد.

اين شديدتر و شديدتر است، به همين دليل است كه كوهنوردي يكي از خطرناك ترين كارهايي است كه مي توانيد انجام دهيد. خطرات صعود به قله اورست چيست؟ همان خطرات ذكر شده در اينجا در مورد كوه اورست نيز صدق مي كند. بسياري از تصادفات و مرگ و ميرهاي گذشته ناشي از عوامل انساني بوده است.

اگر در حال بالا رفتن از يك كوه با ارتفاع بالا هستيد، ادم ريوي احتمالاً دومين بدترين اتفاقي است كه ممكن است براي شما يا يكي از اعضاي تيمتان بيفتد.
جهت كسب اطلاعات بيشتر از سايت زيگوكمپ بازديد نماييد
اين وضعيت موقتي كه با تنگي نفس، ناراحتي قفسه سينه و سرفه قابل شناسايي است به اين معني است كه رگ‌هاي خوني شما منقبض شده و مايع در ريه‌ها جمع مي‌شود. هيپوترمي يكي از اصلي ترين خطراتي است كه كوهنوردان بايد با آن دست و پنجه نرم كنند. هنگامي كه مدت زيادي را در سرما مي گذرانيد، خون شما غليظ مي شود و بدن شما در نهايت شروع به خاموش شدن مي كند، كه مي تواند عواقب بسيار فاجعه باري داشته باشد. همانطور كه مي بينيد، ليست طولاني از خطراتي وجود دارد كه بايد هنگام كوهنوردي از آنها آگاه بود.

ببينيد، اگر قصد داريد از يك كوه برفي بالا برويد كه يخ‌هاي بزرگي روي آن آويزان است، احتمال سقوط آنها بسيار زياد است و كوهنوردي بايد مانند سقوط سنگ از آن اجتناب كند. علاوه بر اين، بالا رفتن روي يخ شوخي نيست، زيرا با شروع ذوب شدن، لغزنده‌تر مي‌شود. هر كسي كه زماني را در ارتفاعات سپري كند در خطر ابتلا به بيماري ارتفاع قرار دارد. اينكه چقدر راحت به بيماري ارتفاع مبتلا مي شويد بستگي به ارتفاع، سرعت صعود و تلاش هاي انجام شده دارد. اين سوال كه كوهنوردي چقدر خطرناك است، كمي پاسخ طولاني مي طلبد.

براي شروع، به درك تفاوت بين آن و صخره نوردي كمك مي كند. پاسخ كوتاه اين است كه شامل صخره نوردي، پياده روي، يخ نوردي و ساير فعاليت هاي كوهستاني است. اغلب هنگام كوهنوردي خود را در "مناطق ممنوعه سقوط" مي بينيد - مناطقي كه هيچ گونه حفاظتي نداريد (طناب، مهار و غيره) و سقوط منجر به مرگ مي شود. در چنين شرايطي، ضروري است بدانيد كه قبل از ورود به منطقه بدون سقوط، در محدوده شخصي خود هستيد. پس خطرات كوهنوردي چيست؟ خطر شماره يك كوهنوردي عدم آگاهي است.